Uitstapje Willibrorduskoor naar de abdij van Postel

29 augustus 2019 - Rond 10 uur druppelen de koorleden met aanhang binnen bij Hercules. Ook meneer pastoor is aanwezig, evenals enkele organisten. Een kat die mee naar binnen schiet, wordt snel buiten gewerkt. We beginnen met koffie en een flink stuk appelcake. Nadat er nog een beetje geschoven is in de verdeling van de deelnemers over de auto’s vertrekken we naar de abdij in Postel. 

H. Mis en lunch
We beginnen met een Heilige Mis in het oude kerkje. De priesters hebben hun rode kazuifel aan want vandaag wordt in een mooie viering het martelaarschap van Sint-Jan de Doper herdacht. De liederen die we kennen, zingen we mee.
Na de mis lopen we naar De Klothoeve voor de lunch. Nou ja, lunch, een heus diner. We beginnen met tomatensoep met balletjes, natuurlijk vergezeld van een snee Postels brood met noten. Iedereen mag een drankje bestellen. Het hoofdgerecht,
een pasteitje of stoofvlees, krijgen we met groente en fruit opgediend. Frites met mayonaise maken het af. Met een mooie coupe ijs, die ieder naar believen kan garneren met warme kersen en slagroom uit een supergrote bus, besluiten we het diner.

Begin rondleiding
Bij het abdijwinkeltje ontmoeten we onze gids. Frans Driesser heeft afgesproken dat ze ons zal rondleiden in deze Norbertijnenabdij en in de kerk. Ze begint buiten de witte, de oostelijke poort.

Postel valt onder de gemeente Mol, met elf kernen de meest uitgestrekte gemeente in België. Er wonen meer dan 36.000 mensen. In Postel zijn het er maar 220, de 22 Norbertijnen meegerekend. Erg dun bevolkt dus maar met een prachtige natuur.
De Norbertijnen worden vanwege hun witte kleding ook wel Witheren genoemd. Op het wapenschild, dat overal opduikt, zien we drie molenijzers en de spreuk Cruce Vincit Veritas: ‘Door het Kruis overwint de waarheid’.

Poort en binnenplaats
Een uitgesleten zitbank min of meer onder de poort trekt de aandacht. De gids vertelt dat de armen uit de omgeving hier vroeger een aalmoes kregen: brood, spek, vissen, een pot bier en zo nodig schoenen.
We lopen de poort in, waar de kinderkopjes overgaan in klinkers. Dat loopt voor mensen met een rollator veel gemakkelijker. Bij het contactcentrum vertelt de gids over de linde, waaronder voeger recht werd gesproken. Ook staat er een zeer oude taxusboom.

Op de binnenplaats van de abdij bevindt zich de mooie beiaardtoren uit 1610. De gids vertelt hoeveel klokken erin hangen en wat hun gewicht is. De eerste abt liet hem bouwen, evenals de brouwerij. Ook voltooide hij de ringmuur. Voor de toren maakt de gids met de iPhone van de pastoor een foto van onze groep.

Kaas en kruiden
We lopen door naar de voorkant van de abdij. De verschillende stijlen laten zien dat zij in fasen is gebouwd. De gids wijst ons ook op de tiendschuur en de kaasmakerij. Een Norbertijnen-klooster moet in het eigen onderhoud kunnen voorzien. In boerderijabdij Postel doen de broeders dat door heel veel kaas te maken. Behalve jonge, jong belegen, oude en brokkelkaas zijn er kazen met verschillende kruiden. Ze vinden gretig aftrek in de abdijwinkel.

De kruiden krijgen ook nog een andere bestemming. Dagelijks vers geplukt worden ze in het laboratorium verwerkt tot likeuren, siropen, crèmes en kruidenpoeders. Die zijn goed voor de gezondheid en te koop onder de naam Postula. Verder wordt er Ginsing gewonnen en verwerkt.

De kerk
We lopen langs de abdij naar het oude kerkje. De gids vertelt over de bouwstijl. In 1140 werd een eerste bidplaats geconsacreerd, die al snel te klein werd. De grotere kerk, in 1190 gewijd, is de oudste nog in gebruik zijnde norbertijnen-kerk. Natuurlijk is hij nog enkele keren verbouwd. Waar nu de Mariakapel is, was vroeger de ingang voor de gelovigen.
De uitbreiding van het klooster werd aan de kerk vast gebouwd. Omdat het daarin nu wel erg donker was, kwamen er aan de andere kant grotere glas-in-loodramen. Ze vertellen het verhaal van de H. Norbertus. De veel kleinere ramen in het priesterkoor zijn nog de oorspronkelijke. 
Interieur
In de kerk hangt een kruisweg van klein formaat maar van een bijzondere kwaliteit. De afbeeldingen passen precies in deze oude kerk. De kruisweg is van de hand van broeder Max (1903 tot 1973).
De schilderingen (met een vergulde achtergrond) passen buitengewoon goed bij het donkere interieur.

Film en afzakkertje
Na nog een groet van enkele deelnemers aan Maria kijken we naar een film over de abdij. De abt houdt een toespraakje. We zien de pastoor van de parochie Postel, die  als Norbertijn hier woont, een broeder die de kazen keurt, en gastenbroeder Benny.
Als de film afgelopen is, mogen we verschillende soorten kaas en likeurtjes van vlierbessen en gember proeven. Via een zaaltje met informatie over planten en hun genezende kracht lopen we naar buiten, voor een heerlijk afzakkertje in café-restaurant De Beiaard. Daarbij wordt nog goed gebuurt.

Frans Driesser en Marianne van den Hout, bedankt voor het organiseren van deze geweldig leuke dag: leerzaam, interessant en lekker...

Toos Comperen