Paus: Toekomstige generaties beschermen
Er zijn nog andere kwetsbare wezens die zich niet kunnen verdedigen. Vaak zijn ze aan economische belangen overgeleverd of worden ze zonder veel onderscheid gewoon gebruikt. Ik verwijs naar het geheel van de schepping.
Als mensen zijn we niet alleen begunstigden maar ook beschermers van de andere schepselen. Door onze lichamelijkheid heeft God ons zo nauw verbonden met de wereld, dat bijvoorbeeld woestijnvorming voor elk van ons als een ziekte is. Over het uitsterven van een soort mogen we klagen alsof het een verminking van onszelf betreft. Laten we voorkomen dat onze doortocht op aarde alleen een spoor van vernieling en dood achterlaat. Het treft niet alleen ons leven maar ook dat van de toekomstige generaties.
In die zin ben ik het eens met de profetische aanklacht van enkele jaren geleden van de Filippijnse bisschoppen: “Een ongelofelijke variëteit aan insecten leefde in het oerwoud en zij hadden elk hun eigen rol in het geheel… De vogels vlogen door de lucht, hun prachtige veren en hun verschillend gezang gaven het groen van de bossen kleur en melodie… God heeft deze aarde voor ons – zijn bijzondere schepselen – gewild, maar niet opdat wij haar zouden vernietigen en veranderen in een woestijn… Kijk na een enkele regennacht eens naar de modderbruine rivieren in je omgeving, en bedenk dan dat die rivieren het levende bloed van de aarde meevoeren naar de zee […] Hoe kunnen vissen zwemmen in een riool als de Ris Pásig en zoveel andere stromen die wij vervuild hebben? Wie heeft het prachtige leven in de zee veranderd in een onderzees kerkhof, ontdaan van leven en kleur?”
Wij allen, christenen, klein maar dapper in de liefde van God, zijn net als de heilige Franciscus van Assisi geroepen om zorg te dragen voor kwetsbare mensen en voor de wereld waarin we leven.
Naar: Paus Franciscus, De vreugde van het Evangelie, par. 215, LICAP, Brussel 2014