Waarvoor leven we?
Marc Massaer
Broeders en zusters in Christus,
To be or not to be, that is the question… Het is een vraag die Shakespeare 400 jaar geleden stelde. Zijn of niet zijn… Vrij vertaald stelde hij de volgende vraag: wat is beter, leven of dood? Shakespeare heeft met deze vraag geworsteld en er niet echt een antwoord op gevonden.
Het is wijs als christen na te denken over het leven en vragen te stellen. Wat is de moeite waard om voor te leven ? Waarom zijn wij hier op aarde en waar gaan wij naartoe?
In de H. Schrift vinden wij hier het antwoord op. Vooral de lezingen van deze zondag willen ons wijzen op een juiste christelijke levenshouding om onthecht te zijn aan de dingen van deze wereld. Er is meer tussen hemel en aarde dan wij kunnen zien in de zichtbare wereld. Wij mogen genieten van het leven en van de mooie dingen van de schepping maar het woord van God waarschuwt ons niet volledig op gaan in de dingen van deze wereld.
De schrijver van het boek Prediker heeft veel gezien, gehoord en ervaren in zijn leven en daarom schrijft hij dat alles ijdel is, alles gaat voorbij en wat blijft er nog van over? Wanneer heb je een geslaagd leven?
Het is goed hard te werken om je bedrijf te doen bloeien en winst te maken, of om een mooie positie te verwerven op de maatschappelijke ladder. God vindt het ook goed dat we bezit verwerven, vakantie nemen en dat wij op zijn tijd genieten van alles wat de schepping ons schenkt. Jezus wil wijzen op het gevaar dat je je leven alleen maar inricht op alsmaar meer willen hebben en meer willen genieten. Je kunt zo in beslag genomen worden door je bezit en je eigen wereldje, dat je God en je naaste en je familie vergeet. De man uit het evangelie die succes heeft met zijn zaken en alsnog grotere schuren wil bouwen voor zijn bezit, gaat voorbij aan de noden van zijn naaste. Zijn wereldje draait alleen maar om zichzelf en daardoor vergeet hij God en zijn naaste uit het oog. Het geluk in het leven zit hem niet in het alsmaar meer willen hebben maar in het er zijn voor de ander en in het tijd nemen voor God en de naaste.
Tevreden zijn met wat je hebt, dat maakt een mens gelukkig. Er zal altijd een buurman of buurvrouw zijn die een grotere auto heeft of een groter huis dan jij hebt. Er zal altijd iemand zijn die tijdens zijn vakantie nog verder weg is geweest. Maar wees tevreden met wat je hebt en met wie je bent en wat je kunt.
Wat een mens ook echt gelukkig maakt, zijn vriendschappelijke en liefdevolle relaties met andere mensen en met Jezus Christus. Daar dien je tijd voor te nemen en in te investeren.
Een pater jezuïet, Herwig Arts, die vele spirituele boeken heeft geschreven, vertelde dat hij een vriend in de VS had, een rijke industrieel die een schitterende loopbaan had gekend. Toen hij 62 jaar was, nodigde hij pater Herwig Arts per brief uit hem te bezoeken in de VS om over het geloof te spreken. Heel zijn leven had hij voor een groot industrieel complex gewerkt, nu wou hij gaan nadenken over God. Een heel gesprek volgde uit deze ontmoeting maar de rijke industrieel was nog niet van plan zich meer te verdiepen in het geloof. Wel zei hij : "Als ik volgend jaar met pensioen ga, dan zal ik mij meer gaan bezighouden met het geloof en mijn leven richten op Jezus Christus". Een paar maanden daarna stierf hij; hij had niet meer de kans gekregen God beter te kennen. De dood kan komen als een dief in de nacht. God wil niet op de laatste plaats komen, alsof Hij Iemand is die bijkomstig is. Hij wil in ons leven de nummer één zijn, Hij wil dat wij aan Hem een heel belangrijke plaats geven in ons dagelijks leven en ons niet laten opslorpen en verleiden door de zorgen en de genoegens van de wereld.
"Zint op het hemelse, niet op het aardse", geeft de apostel Paulus ons in de tweede lezing als evangelische raad mee. Wat baat het de mens om de hele wereld te winnen als dit ten koste gaat van zijn eigen ziel, zijn eigen leven? De mens is niet bestemd om de schepping te aanbidden maar om De Schepper te loven, te danken, te eren en te aanbidden.
Broeders en zusters in Christus,
De navolging van Jezus is de kern van ons christenzijn. Hoe dit te doen, staat allemaal beschreven in de Bijbel: elkaar liefhebben, bidden en vasten, vergeving ontvangen en vergeving schenken en boven alles God beminnen. God vertrouwt erop dat wij zijn uitnodiging om Jezus na te volgen, aannemen. Volg mij, heeft Jezus tot zijn leerlingen gezegd en dat is ook het thema van de Jongerendagen die van 1 augustus tot 6 augustus gehouden worden in Medjugorje. Er zijn jongeren van over de gehele wereld die verschillende getuigenissen geven en live te volgen zijn.
Vanmorgen hoorde ik een prachtige getuigenis van een priester uit Hong Kong, die daar enkele jaren terug een jongerenfestival wilde organiseren. Juist op het moment dat het zou beginnen, kwam er een orkaan af op Hong Kong. De satellietbeelden voorspelden dat de orkaan de plaats van het jongerenfestival zou treffen. De priester die het organiseerde, begon vurig te bidden en deed een 9-daagse vastenperiode op water en brood, samen met nog andere jongeren die hij daartoe uitnodigde. En wat gebeurde er? De orkaan week af van zijn geplande route en het jongerenfestival kon wel doorgaan met 100 jongeren aanwezig die veel genade mochten ontvangen en allemaal het sacrament van de vergeving ontvingen. Dit opmerkelijke verhaal is een getuigenis van de kracht en de waarde van het gebed en het vasten. Het kan ook ons aansporen te geloven in de waarde daarvan. God rekent op ons, wij zijn instrumenten in zijn handen. Hoe meer wij de evangelische boodschap zelf beleven, hoe meer God deze wereld kan omvormen tot zijn Koninkrijk van liefde en barmhartigheid.
Moge deze Mis en de woorden van de H. Schrift ons aansporen om de vreugde van ons geloof uit te stralen en te beleven. Amen.