Vertrouwen op Gods voorzienigheid

storm en regen

Marc Massaer

Broeders en zusters in Christus,

Gisteren raasde er een hevige storm over het dorpje Leersum met een enorme schade aan bomen en huizen tot gevolg. Ontredderd en verbaasd stonden mensen te kijken bij zoveel natuurgeweld. Het leek wel een oorlogssituatie. Stormen, ze ontstaan plotseling en zijn ook zo weer verdwenen, maar hebben wel een grote invloed op het leven. Ze veroorzaken angst en ontzag voor de natuur.
Of we het nu willen of niet, iedere mens maakt stormen in zijn leven mee. Een plotselinge ziekte, een pijnlijk overlijden, het verlies van werk, conflicten met andere mensen, enz… Hoe daarmee omgaan? Mensen reageren er heel verschillend op. De eerste reactie is de vraag: waarom overkomt mij dit? Sommigen zullen boos worden en medemensen en God er de schuld van geven. Anderen zullen kracht en bescherming zoeken bij God en medemensen om te kunnen overleven.

In het evangelie reageren de leerlingen in eerste instantie met angst en beven op de storm. Ze hebben nog niet het rotsvaste vertrouwen in God, die alles in de hand houdt en ten goede leidt. Hun geloof in God is nog gebaseerd op twijfel, vrees en onzekerheid. Ze tonen wel vertrouwen in Jezus, die reddend kan optreden. Hem  roepen ze om hulp: Heer red, ons want wij vergaan Om te laten zien dat Jezus werkelijk alles in de hand heeft, wat er ook gebeurt, zegt Hij tegen wind en zee: Zwijg stil.

Door het optreden van Jezus worden de leerlingen door grote vrees bevangen. Ze krijgen met andere woorden meer ontzag en eerbied voor Jezus, die zo’n grote dingen kan doen. Geloven in God heeft alles te maken met de deugd van de vreze des Heren. Ik bedoel hier niet angst maar wel je afvragen hoe kan ik de Heer onze God behagen en niet bedroeven? Vroeger werd in de verkondiging misschien te veel de nadruk gelegd op de storm, op de straffende God, en zag men overal zonde in, waardoor mensen angst voor God kregen. Bang zijn voor God is niet goed; God liefhebben is het allerbelangrijkste. Als geloven in God te zeer wordt beïnvloed door angst en vrees voor straf, dan is het nog geen volwassen geloof. Pas als je gelooft in God met als belangrijkste drijfveer de liefde, heb je een groei in het geloof doorgemaakt.
In onze tijd echter maken we mee dat vele mensen zich niet meer bewust zijn van goed en kwaad. Velen denken dat God alles maar goed moet vinden en dat de kerk zich maar aan de denkwereld van de wereld moet aanpassen. God is barmhartig maar ook rechtvaardig. God vergeeft onze zonde wel maar Hij wil ook dat wij de zonde vermijden en het goede doen. De gulden middenweg vinden in het geloof en op een christelijke wijze omgaan met goed en kwaad, het is een hele levenskunst.

Geloven in God betekent niet alleen rekening houden met zijn woorden maar ook vertrouwen hebben in Zijn Voorzienigheid. Wij zijn geborgen in Gods hand en God zorgt voor ons. Waarom iets gebeurt in ons leven kunnen we, nog midden in de storm zittend, niet begrijpen. Later mogen we  misschien wel inzien waarom we iets hebben meegemaakt, als we er iets van geleerd hebben. Soms moeten we  wachten tot we de grens van de dood hebben overschreden om te mogen inzien waarom ons iets is overkomen.

Het moge voor ieder van ons duidelijk zijn dat we onderweg naar God de nodige beproevingen en uitdagingen zullen tegenkomen. Wij zijn pelgrims op weg naar onze eindbestemming, in het vertrouwen dat Jezus Christus onze reisgenoot is en ons de genade schenkt die we nodig hebben. God heeft ons christenen tijdens dit leven hier op aarde geen rustige overtocht beloofd maar wel een veilige aankomst. Alles komt goed als wij maar blijven vertrouwen op Gods liefde en Gods Voorzienigheid.

Moge deze viering ons allen sterken in het geloof. Dat wij kracht krijgen om in alle mogelijke levensomstandigheden te kiezen voor Jezus, de Redder van de wereld. Wij geloven dat Jezus de Weg, de Waarheid en het Leven is. Wie Hem trouw navolgt, hoopt eenmaal deel te mogen hebben aan de eeuwige lente in het hemelse paradijs. Amen.

Printversie