Verdriet én vertrouwen

Zaad van paardenbloemen

Cees Remmers

De Bijbel vertelt dat Jezus uit de dood is opgestaan en vertrokken is naar zijn Vader in de hemel. Zijn leerlingen, vertelt diezelfde Bijbel, staren hem na… “Mannen van Galilea, wat staat ge toch naar de hemel te staren…?”

Dat is een Bijbelse manier om te zeggen dat ze te lang blijven hangen in hun verdriet. Maar ze horen een stem in zich die zegt: blijf niet te lang naar boven kijken, hier beneden ligt het werk; ga op weg en vertel niet enkel over zijn verdrietige dood maar ook over zijn opstanding, en vertel wie hij was, wat hij wilde, wat hij gezegd heeft, hoe de wereld Rijk van God kan worden…

Gelovigen mogen best - leert Hemelvaart - verdrietig zijn om wat ze kwijt zijn, maar geloven vraagt ook om vertrouwen in en inzet voor een betere toekomst voor meer mensen. In plaats van naar de hemel te blijven kijken, met je hoofd in de wolken, kun je beter - leert Hemelvaart - een mens zijn die de hemel een beetje dichterbij brengt, een mens zijn waar een ander mee in de wolken is…

Printversie