Terugblik

Nieuwe tabernakel Willibrordusaltaar

Steven Barberien

Stilaan besef ik helemaal wat en wie ik achterlaat nu er mij nog slechts één week rest hier in onze parochie. Het gebeurt meermaals per dag dat ik terugblik op wat geweest is… Soms ben ik daar verdrietig om en emotioneel, of juist dankbaar en met een gevoel van gelukkige voldoening…

Terugblikken op het leven hoort erbij! Dat is typisch menselijk. Wat geweest is weer voor de geest halen alsof het nu is… Misschien juist daarom heeft Jezus ons het Sacrament van de Eucharistie gegeven, zodat we Hem niet alleen konden gedenken maar ook heel dichtbij weten.
Elke keer weer wordt datgene wat Hij voor ons heeft gedaan, present gesteld. Die laatste maaltijd, dat offer op het kruis, die verrijzenis op de derde dag… Ze komen ons tegemoet over de grenzen van tijd en plaats heen. Het gebeurt werkelijk aan ons. We mogen het beleven. We mogen Hem nabij weten en zien in het brood en de wijn; zijn Lichaam, zijn Bloed, zijn leven dat met en in ons leven verweven is.

Dit feest van Sacramentsdag doet ons beseffen hoe groot de gave is die Jezus ons naliet in de Eucharistie. Laten we ons er heel goed van bewust worden dat Hij werkelijk zo bij ons is. Het is geen symbool, met louter tekenwaarde, neen, de Eucharistie is zijn presentie, zijn tastbare aanwezigheid in deze wereld.
Dat gelovig aanvaarden en belijden is een grote stap voor ons mensen. Maar wel één die je moet durven zetten. Er is zoveel genade te vinden in de aanbidding van het Allerheiligste Sacrament van het altaar! Want opkijken, zien naar Hem die als brood opgeheven wordt, is ook beseffen dat je door Hem gezien wordt.

Daarom is het tabernakel, waar wij de Eucharistie bewaren, het kloppend hart van elke kerk. Het moet niet alleen onze aandacht trekken, maar ook krijgen.
Met respect en eerbied dienen we om te gaan met de H. Hostie…, met een zekere huiver want niemand minder dan Jezus zelf laat zich zo uitdelen aan ons als bron, als Brood van Leven. Ga nooit onbezonnen zomaar ter communie! Maar beleef het als een liefdevol moment waarop jij en Jezus elkaar ontmoeten op de meest sterke wijze.

Sacramentsdag is een terugblik op wat ooit gebeurd is, om wel degelijk tot het besef te komen dat het ook nu gebeurt. Jezus houdt niet op zichzelf te geven aan deze wereld… Hij laat zich overleveren in de handen van mensen… en geeft ons zo telkens weer vertrouwen, geloof, hoop en liefde.

Printversie