Op bedevaart in het voetspoor van de H. Familie

Lourdesgrot

Marc Massaer

Broeders en zusters in Christus,

Het hoogfeest van de H. Familie doet ons kijken naar Jezus, Maria en Jozef en maakt duidelijk dat wij christenen behoren tot de grote familie van God. Samen zijn wij als pelgrims onder weg, net zoals Maria, Jozef en Jezus pelgrimeerden naar Jeruzalem. Samen op bedevaart gaan naar Lourdes, Fatima, Oirschot of een andere plaats schept een diepe band met elkaar. Je bent dan even weg uit het dagelijks leven en gaat op pad om stil te staan bij je spirituele bestaan.

Tijdens een bedevaart gebeurt er veel. Zo’n tocht  geeft verdieping en brengt vele bekeringen teweeg bij mensen die plotseling geraakt worden door een woord, een viering of een gebeurtenis. Soms gaan er mensen mee die Jezus zijn kwijtgeraakt, maar die zo’n bedevaart uit belangstelling toch eens willen meemaken. Plotseling zien ze dan het licht. Ze ontdekken de liefde en de barmhartigheid van Jezus en zien in dat ze jarenlang verblind zijn geweest door de wereld en in duisternis hebben geleefd. Het is een heel grote genade als je plotseling geraakt wordt door God en in vuur en vlam komt te staan. Als je Jezus aanvaardt als je Verlosser, dan zie je dat het geloof echt is en genezend en helend werkt.
Zo is samen met de parochie op bedevaart gaan een stimulans voor het geloofs- en parochieleven, die nog lang doorwerkt. Ik heb ook ervaren dat een reis naar een bijzondere Mariabedevaartsplaats heel intense contacten smeedt door de gesprekken over en de beleving van het geloof.

In het evangelie hoorden we dat Maria en Jozef tijdens hun bedevaart Jezus waren kwijtgeraakt. Op hun reactie van pijn geeft Jezus een opmerkelijk antwoord: Wist ge niet dat Ik in het huis van mijn Vader moest zijn? Bij dit voorval was Jezus twaalf jaar. Opvallend stil is het daarna, in de periode van zijn twaalfde tot zijn dertigste, het jaar waarin Hij zijn openbare leven begint. Er staat alleen dat hij in wijsheid toenam en in welbehagen bij God en bij de mensen. Heel onopvallend en in de verborgenheid groeit Jezus op. Hij doet wijsheid op over de H. Schrift en waarschijnlijk heeft Hij St.-Jozef bij het timmerwerk geholpen. Jezus  is niet gekomen om gediend te worden maar om te dienen.

De eenvoud en de nederigheid in het leven van Jezus worden met de laatste zinnen uit het evangelie nogmaals benadrukt. Hij was onderdanig aan Maria en Jozef. Heel opmerkelijk dat de Zoon van God gehoorzaam is aan mensen. We kunnen er niet zo goed bij: Jezus die God is en die zich niet wil tonen als een grote Heerser in een paleis of als een Machthebber met een leger van ambtenaren, maar die in stilte groeit in volwassenheid en dienstbaar is in het huisgezin van Jozef en Maria. Onvoorstelbaar anders dan wij mensen het ons hadden kunnen indenken.

Als je daar verder over nadenkt, dan komen meteen de woorden van Maria in het Magnificat naar boven. Maria, die profetische woorden heeft gesproken en het heeft uitgejubeld dat God de machtigen van hun troon stoot en de eenvoudigen en nederigen verheft. Je ziet het pas als je het doorhebt, zou Johan Cruijff zeggen. Inderdaad, de waarde van het geloof zie je pas als je erdoor geraakt bent. Prachtig en heel samen-hangend is het katholieke geloof. Als je het maar in zijn geheel bekijkt en aanvaardt. Als je een essentieel punt van het geloof weglaat, dan heb je het niet door. Maar als je het in zijn geheel aanvaardt en beleeft, dan geeft dit een diepgang aan en een diepere kijk op alles in het leven. Dankzij het geloof mag je één zijn in de liefde met God en is het een vreugde om in verbondenheid met andere mensen te luisteren naar hun verhalen over het geloof. Iedereen maakt in het geloof verschillende dingen mee en het is goed dit met elkaar te delen en over het geloof te praten want zo kun je elkaar inspireren, informeren en bemoedigen.

Moge dit Hoogfeest van de H. Familie ons allen helpen om als pelgrim elkaar nabij te zijn en elkaar de weg te wijzen naar Jezus, die midden onder ons aanwezig is. Amen.

Printversie