Niet alleen vandaag
Cees Remmers
Het was hier weer feest met kerstavond: wat vroeger die avond met honderden kinderen verzameld rond de stal; wat later met veel meer grote mensen, mensen van goede wil, in een kerk vol licht en liederen. Jong en oud vierden hier, als honderden jaren daarvoor, dat een verre God dichtbij gekomen is in het kind van Bethlehem.
Met Kerstmis vieren en voelen we meer dan anders dat samen ons geloof vieren troostend en vreugdevol kan zijn.
Maar wat met kerst - ook al is het tien graden boven nul - vaak wordt ondergesneeuwd is, dat geloven niet enkel vreugde en troost biedt maar ook eisen stelt en ons om inzet vraagt. Geloven kan je leven blij en makkelijker maken maar geloven in het kind van Bethlehem kan het leven ook wel eens moeilijker maken.
Want de lezing van tweede kerstdag vertelt over Stephanus, die omwille van zijn geloofsovertuiging gestenigd wordt. Dat verhaal vertelt ons dat geloven niet enkel veel goeds kan geven maar soms ook het nodige van je vraagt!
De engelen aan de hemel van Kerstmis hebben goed nieuws, maar ze vragen ons ook engelen van mensen te zijn.
De herders moeten hun kudde bijeenhouden, voorop durven te gaan, maar zij moeten ook omkijken naar wie het niet kunnen bijhouden. Dat vraagt ons om geduld en zorg voor de zwakke schapen.
Je mag best, net als die drie, heel wijs zijn of je de koning te rijk voelen maar je moet net als zij je rijkdom willen delen met mensen die geen huis hebben en geen warme wieg voor hun kinderen; niet eens een krib.
Heel veel goedwillende mensen zetten hun geloof met de stal straks weer voor een jaar op zolder. Dat is jammer, denk ik soms, maar het wordt pas ernstig als we elkaar op de achterste zolder jagen en de liefde voor elkaar als een kerstboom stillekes laten verdorren.
Laten we blij zijn met ons geloof in God, die dichtbij kwam in een kind van Bethlehem, en laten we als engelen van mensen eer brengen aan God in den Hoge door hier beneden mensen van vrede te zijn.