Nabijheid en verbondenheid met elkaar in Christus

Laatste Avondmaal

Marc Massaer

Broeders en zusters in Christus,

Het is dit jaar wel de meest vreemde vastentijd, Goede Week en Pasen van de gehele kerkgeschiedenis. De kerkdeuren op slot en het volk Gods mag niet aanwezig zijn om het lijden, het sterven en de verrijzenis van Jezus te vieren. Het hoogtepunt van het liturgische jaar - Witte Donderdag, Goede Vrijdag en Pasen - niet samen kunnen vieren, het lijkt wel alsof we in een horrorfilm of een nachtmerrie zijn terechtgekomen. Soms flitst er door mijn hoofd: zou dit nu de eindtijd zijn waarin we zijn beland ? Komt nu het boek Apocalyps of de openbaring van Jezus met zijn mysterieuze taal en beelden tot zijn vervulling? De instelling van de Eucharistie in een besloten kring vieren en de interactie tijdens het bidden met het volk van God moeten missen, is heel vreemd. Het volk van God afgesneden van de herders en van de heilige Sacramenten, een onbegrijpelijke en pijnlijke situatie. Het is net alsof de kerk in zijn geheel over de gehele wereld nu de weg opgaat van de kruisweg die Jezus ook heeft ondergaan. Zelfs in het Heilig Land zijn er door de Israëlische regering beperkende maatregelen opgelegd voor de vieringen van de H. Mis in de H. Grafkerk in Jeruzalem. En ook bij de Klaagmuur in Jeruzalem mogen bij elk gebedsmoment maar tien mensen aanwezig zijn.

Te midden van deze grote coronacrisis vieren we vanavond de instelling van het priesterschap en de H. Eucharistie, het sacrament van Gods liefde. Meer dan ooit dringt het tot ons door dat het een grote genade is de H. Eucharistie te mogen vieren en er deel aan te hebben. Wie de waarde van de H. Mis begrijpt, die voelt de pijn van de kerk intens aan van de afwezigheid van de ontmoeting met de Heer Jezus in de H. Communie. Ondanks alles blijft de H. Mis van oneindige waarde, ook al is er maar een kleine groep mensen bij aanwezig. Elke dag vier ik de H. Mis voor uw en mijn intenties, voor de zegen en bescherming van de parochie en voor alle mensen die het moeilijk hebben en die mij om gebed gevraagd hebben. We voelen ons machteloos ten opzichte van wat we nu meemaken en daarom is het nodig om onszelf, onze geliefden en alle noden aan de Heer toe te vertrouwen in de hoop dat Hij ons hoort en verhoort.

Paus Paulus VI schreef in het jaar 1965:
Elke Mis, ook als die privé door de priester wordt gevierd, is niet privé maar een handelen van Christus en van de Kerk. De kerk leert immers dat in het offer dat wordt gebracht in de Mis, zij zichzelf als offer dient aan te bieden aan God. De kerk ontvangt de vruchten van dat kruisoffer van de Heer Jezus tot heil van de gehele wereld en de gehele mensheid.
Het wonder van de Eucharistie is het wonder van de aanwezigheid van de Heer Jezus in de kerk, in het tabernakel onder de gedaante van de geconsacreerde hosties. Het wonder van de Eucharistie is het wonder van Gods liefde die wil leven in de harten van de gelovigen.

Zoals Jezus zijn apostelen liefheeft en de dienaar van de dienaren is, zo nodigt de Heer ons in het evangelie uit elkaar lief te hebben en dienstbaar te zijn. Deze crisis is een kans voor ons allen om creatief te zijn en te kijken waar we elkaar kunnen dienen in de kleine dingen van elke dag. Het zijn geen grote dingen die we met de beperkende maatregelen kunnen doen, maar wat we kunnen doen, heeft zijn waarde en invloed op het leven van andere mensen. Ook al moeten we afstand houden, toch kunnen we elkaar nabij zijn door tijd en aandacht te nemen voor elkaar.

Nabijheid en verbondenheid met elkaar in Christus is de kern van ons geloof. Om ons nabij te zijn heeft Jezus het nieuwe en altijddurende verbond ingesteld. Hij heeft de opdracht gegeven dit te blijven doen totdat Hij wederkeert. God wil met ons verbonden zijn en het leven van ons mensen delen, of dit nu vreugde is of verdriet. We weten allemaal dat er geen verrijzenis is zonder het kruis en het lijden. Zoals de Heer Jezus het lijden heeft moeten doorworstelen, zo moeten ook wij tezamen een tijd van grote beproeving doorstaan. En niemand weet hoelang dit zal duren. We hopen en bidden dat de Heer ons nabij blijft en ons de genade schenkt om te blijven standhouden in het geloof. Uiteindelijk wordt het toch weer Pasen voor de kerk. Laten wij ons vastklampen aan de Heer en blijven vertrouwen in Zijn leiding.
Ergens in het evangelie van Johannes zegt Jezus: Weliswaar leeft gij in de wereld in verdrukking, maar hebt goede moed: Ik heb de wereld overwonnen. Moge dit woord ons bemoedigen en inspireren om het geloof in Jezus te blijven vasthouden. Amen.

Printversie