Kwistig zijn met je tijd voor anderen
Steven Barberien
Ik heb een oude pastoor gekend die op een gegeven moment tijdens de preek zei: “Beste mensen, vol van vreugde ben ik, want de ontlasting is nabij!” Na de communie zei hij ook: “Sorry, ik heb gezegd ontlasting, maar het moet zijn: de aflossing is nabij.” Er zou namelijk een nieuwe pastoor komen.
En de komst van zo’n nieuweling roept heel wat vragen op. Men kan zich een beeld vormen van iemand - positief of negatief - dat helemaal niet strookt met de realiteit.
Johannes de Doper zit in de gevangenis en ook hij verwacht een opvolger. Hij heeft zich een beeld van die Messias gevormd en merkt dat Jezus daar niet echt aan beantwoordt. Johannes dacht aan een krachtige leider, die korte metten zou maken met die vervelende Romeinen, in ieder geval met woorden en desnoods ook met hardhandige daden.
Maar Jezus houdt zich op met kreupelen, met verstoten mensen, met huichelende farizeeën en verstokte tollenaars, met onreine zondaars en overspelige vrouwen… Johannes ziet een man die zijn tijd verdoet met klein volk…, en laat daarom vragen: “Hoe zit het nu? Ben Jij het? Of moeten we iemand anders verwachten?”
Ons verwachtingspatroon moet soms bijgesteld worden. We moeten leren geduld te hebben met anderen, met onszelf én met God, leren wachten… Maar pas op, dat is geen afwachten! Passiviteit wordt niet geduld van christenen. Wij moeten, net als Jezus, onze tijd verkwisten aan degenen die in nood zijn. En dat mag je letterlijk nemen. Kwistig zijn met jouw tijd, de tijd die je neemt voor anderen. Regen heeft ook tijd nodig om, druppel voor druppel, door te dringen in dorre en droge grond tot die doorweekt is.
Het behoort niet tot ons verwachtingspatroon dat een woestijn met prachtige lelies in bloei komt te staan, maar het kan wel blijkbaar…
De advent leert ons actief te wachten. Er groeit licht in het duister. Zelfs het diepe paars, de kleur van de advent, is vandaag al ‘verschoten’ naar roze… Iets van het nieuwe, onverwachte is er al. Je kunt het zien, als je maar wilt…
Blijde Boodschap is het wanneer wij horen van mensen die hun tijd verkwisten aan andere mensen om hen nabij te zijn, want dáár is Jezus al geboren, in die mens. Je ziet daar een lelie tot bloei komen in de woestijn.
Van dit gebeuren wordt elke mens vreugdevol en blij.