Jezus, bron van levend water
Marc Massaer
Broeders en zusters in Christus,
Afgelopen week was een bewogen week met de razendsnelle verspreiding van het coronavirus in heel Europa en ook in Nederland. Met man en macht proberen artsen en verpleegkundigen de zieken te verzorgen en te genezen. Veel bewondering heb ik voor alle mensen die zich dag en nacht inzetten voor de bestrijding van het virus.
Het leven in kerk en samenleving is in twee weken drastisch veranderd. Het blijft het gespreksonderwerp van de dag en heel de samenleving wordt erdoor geteisterd en verlamd. Alle bijeenkomsten worden afgelast uit angst voor besmetting. Het is een schokgolf die alle mensen plotseling treft. Velen vragen zich waar dit naartoe moet. Met alle mogelijke maatregelen wordt nu geprobeerd het aantal besmettingen te doen dalen. Ik hoop en bid dat deze periode snel voorbij zal zijn.
Voor u als gelovigen maar ook voor mij als pastoor is het heel drastisch alle weekendvieringen op te moeten schorten naar aanleiding van een maatregel van de bisschoppen om verdere besmetting te voorkomen. Het raakt ons allen diep dat we niet meer kunnen samenkomen rondom het altaar van onze Heer Jezus Christus om ons geloof te vieren en Hem te ontmoeten in Woord en Sacrament. In deze moeilijke tijd is het meer dan ooit nodig dat wij samen tot de Heer bidden om leiding en bevrijding van deze onzichtbare vijand van het coronavirus. Het rozenkransgebed maar ook elk ander gebed geeft ons kracht en genade om deze periode van beproeving van het niet kunnen bijwonen van de H. Mis te overbruggen. Het doet ons allen nadenken over onze samenleving en het leven.
Deze situatie maakt ons ook duidelijk dat wij niet meer de controle hebben over wat er gebeurt. Het overkomt ons allen en we hebben elkaar nodig om dit allemaal te kunnen verwerken. Wij dienen ervoor te bidden dat het normale leven weer mag terugkomen. Wat we nu meemaken is pijnlijk. Het is in de hele kerkgeschiedenis nog niet voorgekomen dat de zondagse Missen in Nederland, België en Italië niet kunnen doorgaan.
Net zoals de Samaritaanse vrouw in het evangelie die vroeg naar de bron van levend water om geen dorst te hebben, vragen wij aan de Heer: Heer, wijs ons de weg in deze beproevingen; blijf bij ons want wij verlangen naar U, de bron van Levend water. Geef ons inzicht, Heer, in ons leven en geef ons de genade dat wij een christelijk leven leiden dat u welgevallig is. Heer, red ons want wij zitten in stormachtige tijden en vergaan.
Door de woorden van Jezus is de Samaritaanse vrouw tot het inzicht gekomen dat Jezus de beloofde Messias is die zou komen om Gods Koninkrijk van liefde en barmhartigheid te verkondigen. Volledig geraakt door Jezus vertelt zij alles wat Jezus tegen haar heeft gezegd en brengt vele andere Samaritanen bij Jezus die gaan geloven in Hem.
Vertellen wat wij boeiend vinden in ons geloof en waarin wij vreugde vinden aan andere mensen die wij op onze levensweg mogen ontmoeten, is dat ook niet onze opdracht? Andere mensen bij Jezus brengen, voor hen bidden opdat die ook Jezus erkennen als de Verlosser van de wereld, is de roeping van iedere christen.
Met het gebed hebben wij meer invloed dan wij denken. Door het gebed veranderen wijzelf en het leven van anderen. Ook kunnen gebeurtenissen in de samenleving veranderen door veel gebed en hoe nodig is dat niet vandaag de dag.
Al onze geliefden die wij meedragen is ons hart, kunnen en mogen wij bij de Heer brengen in gebed en in de H. Missen. Voor ons overledenen dragen wij H. Missen op voor hun zielenrust en dat schept verbondenheid over de grens van de dood heen. Voor onze familieleden, vrienden en bekenden met wie wij een band hebben en die wij in ons hart meedragen, mogen wij bidden dat het hen goed gaat en dat God hen mag beschermen en zegenen. Ook Mozes in de eerste lezing bad tot God voor het Joodse volk. Hij was een grote voorspreker voor hen.
Gerechtvaardigd door het geloof leven wij in vrede met God door Jezus Christus onze Heer, zegt St.-Paulus in de tweede lezing. Dit wil zeggen dat God ons tot Zijn geliefde kinderen maakt en dat wij Zijn vrede mogen ervaren in ons hart. In deze veertigdagentijd en met de medische crisis van het coronavirus valt alles stil en is het een tijd om na te denken over ons christelijk leven en te bidden tot God om zijn barmhartigheid.
O Heer God bescherm en leid uw Kerk die grote beproevingen moet doormaken en blijf os nabij en versterk ons geloof, onze hoop en onze liefde opdat wij ons altijd zonder aarzelen overgeven aan uw vaderlijke voorzienigheid door Jezus Christus onze Heer. Amen.