Ieder in z'n eigen hok
Steven Barberien
Waar mensen samen zijn, daar ontstaan vroeg of laat conflicten. Dat is helaas onvermijdelijk. Waar mensen uit verschillende talen, achtergronden en culturen samenkomen, is dat zeker niet minder… Een oplossing zou dan segregatie kunnen zijn: het scheiden en afzonderen van de verschillende groepen. Ieder in z’n eigen hok…
Maar de jonge kerkgemeenschap, die ook met conflicten tussen mensen uit verschillende culturen en volken te maken heeft, kiest daar uitdrukkelijk niet voor. Ze tracht met extra hulp en ondersteuning de onderliggende problemen aan te pakken, en ze weigert pertinent de kerk op te delen in een pastoraal die uitsluitend bestemd is voor Hebreeuws- en Arameessprekenden, én daarnaast een pastoraal alleen voor de Griekssprekenden.
De apostelen beseften maar al te goed dat, boven elke taal en cultuur uitstijgend, het geloof in Jezus als de gekruisigde en verrezen Heer, centraal moet staan.
Dus in plaats van hoge muren op te trekken, steekt men een tandje bij in de zorg voor hen die leven in de schaduw van het kruis: de kwetsbaren en minderbedeelden. De apostelen zoeken geschikte mensen uit om het dienstwerk van de kerk te ondersteunen. Er moet veel ruimte zijn voor en aandacht gegeven worden aan de vele en verschillende noden van de gelovigen. In het huis van de Vader is dan ook - zoals Jezus zegt - ruimte voor velen en er is voor ieder een plaats bereid…
In dat gemeenschappelijk huis, waar elk individu z’n eigen plek heeft en zijn eigen thuis mag hebben, zorgt de één voor de ander…
Dit gegeven zou ook de hoeksteen van onze samenleving moeten zijn, maar helaas laat de realiteit ons iets anders zien. Deze weg ten leven is blijkbaar nog onvoldoende bekend, of nog erger: wel bekend maar men houdt liever vast aan de eigen waarheid en het eigen comfort. Het denken én plaatsen van mensen in hokjes, de opdeling in rijk en arm, succesvol of juist heel gewoon, blijft maar doorgaan. Net alsof de lasten of vragen van de één niet meetellen of minder zwaar zouden wegen dan die van de ander…
Het is dus aan ons, die Jezus hebben leren kennen en zijn woorden ter harte nemen, om anders te zijn en te doen!
Wie in Jezus gelooft, zal ook zijn werken doen!
Amen.