Geen verrijzenis zonder kruis
Marc Massaer
Broeders en zusters in Christus,
Iedereen kent wel het gezegde: ieder huisje heeft zijn kruisje, maar daarmee is het nog niet altijd eenvoudig ons kruis met vertrouwen en moed te dragen.
Er is een verhaal over een man niet tevreden was met het kruis dat de Heer hem had opgelegd. Telkens als hij een of ander moeilijkheid had overwonnen, stond de volgende hem al op te wachten. Nee, wat hem betreft, begreep de Heer maar bitter weinig van de moeilijkheden waarmee hij werd geconfronteerd. Maar de Heer houdt van Zijn kinderen en is altijd bereid een handje te helpen al het ons teveel wordt.
Op zekere nacht gaf Hij de man een prachtige droom. Daarin stond de man voor Jezus, die hem vertelde dat hij iets mocht wensen. Je mag vragen wat je maar wilt, zei Jezus vriendelijk. Daar had de man wel oren naar. Dat is gemakkelijk genoeg, bromde hij verheugd. Ik wil een ander kruis. Dat wat U me gegeven hebt, is echt veel te zwaar. Jezus zei vol begrip: Dat is goed, Mijn zoon. Kom maar mee naar de kruizenkelder. Ik heb daar nog het een en ander staan. Zoek maar een mooi kruis uit voor jezelf. Ze liepen door een lange hemelse gang en kwamen uiteindelijk bij de zware deur van de kruizenkelder. Opgewonden keek de man naar binnen. Wat een kruizen! Er stonden er wel duizenden. Houten en metalen kruizen, kruizen met spijkers en doornen en nog veel meer. Zoek maar uit wat je wilt, zei Jezus, die rustig toekeek, terwijl de man de kruizen voorzichtig betastte. De man scharrelde rond in de kelder maar geen enkel kruis leek geschikt. Wat een zware dingen, zei de man verslagen. Heeft U niet nog wat anders ? Iets kleins, dat makkelijk op mijn schouder rust en ze niet zo schaaft? Jezus keek hem nadenkend aan en zei eenvoudig: Ja, ik heb daar achter nog een klein kruisje liggen. Eigenlijk precies waar je om vraagt. Ga maar kijken. De man rende in de richting die Jezus gewezen had, en inderdaad…, daar lag een perfect kruis. Lekker klein, niet te zwaar en niet met al die ruwe randen vol splinters. Enthousiast liep hij ermee naar Jezus. Dit is het kruis dat ik wil, zei bij beslist. Dat is goed, zei Jezus, maar weet je het heel zeker? Absoluut, zei de man, een beetje ongeduldig. Toen zei Jezus liefdevol: Dat is het kruis dat je tot nu toe al gedragen hebt. Het is je eigen kruis!
Dit verhaal maakt duidelijk dat niemand boven zijn krachten wordt beproefd en dat je kracht naar kruis krijgt. Het is menselijk dat het kruis weerstand en vele reacties oproept. Het liefst van alles zouden wij het willen ontlopen, zoals Petrus het kruis en het lijden van Jezus wilde voorkomen. Echter, er is geen verrijzenis zonder het kruis. Als we om ons heen kijken, dat komen we het in vele vormen overal tegen. Het is een schok, het verlies van een kind of van jonge mensen, dat intens verdriet veroorzaakt. Een ongeneeslijke ziekte is pijnlijk om te moeten meemaken. Werkeloosheid, het faillissement van een zaak, ze zetten het gezinsleven op zijn kop. Het kruis van de kinderen die niet meer naar de kerk gaan, de massale geloofsafval in de kerk, het afwijzen van Gods liefde en de waarheid van het geloof, het veroorzaakt een pijn die je tot in het hart raakt.
Hoe omgaan met het kruis? Zoals Jezus ons helpt om ons kruis te dragen, zo kunnen wij elkaar nabij zijn in de beproevingen van het leven en helpen elkaars kruis en lasten te dragen. Een luisterend oor voor mensen, een kaarsje aansteken, een helpende hand is daarvoor o zo belangrijk. Alléén kun je het kruis niet dragen maar als je het deelt, dan wordt het leed verzacht.
Het kruis van Christus is voor Joden een aanstoot, voor heidenen dwaasheid maar voor ons christenen het teken van onze verlossing. Het kruis is Gods wijsheid en Gods kracht.
De Heer geve ons de genade dat wij in verbondenheid met Hem en met elkaar ons kruis kunnen dragen in de hoop op de verrijzenis. Amen