Doen wat we zeggen en zingen!
Gust Jansen
Wanneer doen we het goed? Wie van ons doet de wil van God? Het zijn vragen die ik mezelf weleens stel, en u misschien ook wel. De woorden van Paulus kunnen ons daarbij helpen. Hij vertelt aan de volgelingen van Jezus in Filippi hoe ze met elkaar om moeten gaan. "Word als Jezus!" roept ie, en hij bezingt Hem in zijn lied over de Mensenzoon.
Diezelfde Mensenzoon horen we vandaag een parabel vertellen tegen brave en vrome wetgeleerden. Er is niks moeilijks aan die parabel. Een vader had twee zonen, die hij vroeg te gaan werken in de wijngaard. De een zei ja, maar deed het niet; de ander zei eerlijk nee, maar kwam tot inkeer en ging uiteindelijk wel. Wie heeft jouw sympathie? lijkt Jezus te zeggen, op wie lijk jij het meest? De tweede natuurlijk, niet de eerste.
En dan komt de hamvraag: wie ben je zelf? Want het gaat over jou. Wie zie je in de spiegel, die Jezus ons allen voorhoudt? Je wilt natuurlijk de tweede zijn. maar dan moet je wel willen veranderen. Dan moet je je oordeel over die ander willen herzien; dan moet je je houding tegenover die ander willen veranderen. En dat gaat zo maar niet.
Een heldere parabel dus, en al oud, maar nog altijd hoogst actueel: onze samenleving en onze kerk kennen nog steeds veel mooipraters, die ja zeggen maar anders doen. En er zijn ook nu nog volop dwarsliggers, die aanvankelijk weigeren te doen wat van hen verwacht wordt, maar die bij nader inzien van inzicht veranderen en de moed hebben hun standpunt te herzien.
De vraag is nu tot wie we ons rekenen. Misschien wel tot beide groepen, want geen van ons is helemaal goed of helemaal slecht. En inderdaad: soms doen we ons mooier voor dan we zijn, zeggen we iets anders dan we doen. Andere keren doen we dwars en weigeren we te doen wat van ons verwacht mag worden, maar later komen we tot inkeer, veranderen we van standpunt en kunnen ze toch op ons rekenen.
De lezingen van deze zondag – vredeszondag – vragen om te dóen wat we zeggen en zingen: mooipraterij in families, in bedrijven, in verenigingen en evengoed in de kerk veroorzaakt een boel wantrouwen, chaos tussen mensen én onvrede. Dan liever een lastige maar eerlijke dwarsligger, die niet meteen met alles en iedereen meepraat en iedereen te vriend wil houden; dan liever een oprechte weigeraar, die zich pas later gewonnen geeft, maar er dan ook voor gaat...
Veel deugdzame mensen – leert Jezus met deze parabel – zijn het niet echt; en 'die niet lijken te deugen', vallen vaak mee...
Bovendien: wees geen mooiprater. Ménsen geloven je misschien; God niet.... Durf je oorspronkelijke standpunt te herzien; dat lijkt zwak, maar is het niet...
Wees voorzichtig met vlugge oordelen. Mensen zijn vaak beter dan je denkt...
Met zo'n levenshouding is de vrede, de wereld om je heen, wellicht gediend...