De goede herder
Steven Barberien
Deze vierde zondag van Pasen staat traditiegetrouw in het teken van roepingen. Het volk van God heeft herders nodig. Misschien niet zozeer om hen te leiden maar eerder om hen te weiden. Want in een tijd waarbij elke mens, gelovig of niet, zijn eigen weg zoekt, is het meer nodig uit te nodigen dan te sturen. Wie kan tonen waar het groene gras te vinden is, de voeding, de rust en de gemeenschap…, die heeft de mensen meer te bieden dan diegene die zegt wat je moet doen en laten.
Natuurlijk vang je meer met stroop dan met azijn. Dus wie zich geroepen voelt tot pastor, herder, zal trachten het vriendelijke gezicht van de kerk te zijn én zich helemaal te geven aan zijn dienstwerk.
Het is geen job van negen tot vijf. Je kan niet zeggen: “Nu even niet, ik heb andere dingen te doen, privézaken gaan voor...” Een herder en zijn kudde vormen één gemeenschap en delen het leven. Dat vraagt veel maar biedt ook veel.
Jezus spreekt over die grote verbondenheid met heel veel zorg en heel veel liefde. En Hij verbindt er ook Gods liefde aan. Want de herder is immers door God geroepen en gezonden en handelt in en uit naam van God. Pastor-zijn is nooit iets van jezelf of voor jezelf. Pastor ben je slechts namens Hem die Herder is van allen.
De Handelingen van de Apostelen spreken van nog een andere dimensie van het herderschap in onze kerk. De herder lijdt ook aan zijn werk met Gods mensen. Er zijn veel offers te brengen en teleurstellingen te verwerken. Vervolging is een gegeven waarmee je te maken kan krijgen.
En toch zit er in die herderlijke taak een groot geluk verscholen. Want de herder die niet zorgt dat hij voor zichzelf z’n schaapjes op het droge heeft, maar juist wel voor degenen die aan hem zijn toevertrouwd, die vindt het geluk door God bestemd.
Zichzelf, het IK opzijzetten, de eigen wensen of dromen aan de kant, om te zoeken naar weidegrond voor een ander…: zulke mensen hebben we als volk van God nodig. Herders die ruimte bieden om te leven van Gods genade en liefde.
Deze vierde zondag bidden we God om zulke herders en vraag ik u om te bidden voor mij, dat mijn roeping tot het herderschap steeds meer vorm mag krijgen naar het hart van Jezus, de éne ware goede Herder.