Sint Willibrordus
Het beeld van Sint Willibrordus is vermoedelijk een vroeg 18de-eeuwse afbeelding van Hiëronymus, die vermaakt is tot Willibrordus van Utrecht (ook wel van Echternach, in Luxemburg). Hij was bisschop en de eerste verkondiger van het christelijk geloof in Nederland. Het feest van de H. Willibrordus is op 7 november.
Dit beeld staat nabij de spitsboog aan de rechterzijde. De linkerarm is ooit vervangen.
Jeugd
Willibrordus is in 658 in het Engelse koninkrijk Northumbrië geboren. Op 7-jarige leeftijd werd hij voor zijn opvoeding naar een klooster gestuurd. Toen hij twintig jaar was, verhuisde hij naar een klooster in Ierland om er zijn opleiding te voltooien. Daar werd hij enthousiast gemaakt voor missies overzee. Door de gunstige wind die God liet waaien, zouden Willibrordus en zijn metgezellen geland zijn in de buurt van Katwijk. Ze voeren de Rijn op en kwamen in Utrecht. Daar trof Willibrordus de koning der Friezen, Radboud. Deze wilde niets van Willibrord en zijn gevolg weten. Daarop begaf Willibrord zich naar de Frankische koning Pepijn II van Herstal. Deze stuurde hem naar Rome voor de bisschopswijding.
Verkondiging
Na zijn terugkeer uit Rome begon hij het evangelie te verkondigen. Uitvalsbases waren Utrecht, Antwerpen en Echternach, waar hij in 698 een abdij stichtte. Willibrord voelde zich verantwoordelijk voor het behoud van de goede geest in zijn kloosters. Hij bezocht ze herhaaldelijk.
Toen Pepijn in 714 stierf, dwong de opstandige Fries Radboud, Willibrordus tijdelijk uit te wijken naar Echternach. Hij begon te evangeliseren bij de Franken. Uit deze periode dateren waarschijnlijk de verhalen over Willibrordus' werkzaamheden in het Zeeuwse en Brabantse land. Van tal van plaatsen wordt verteld dat hij er een bron deed ontspringen (Christus als enige en eeuwige bron) of een kerk heeft gesticht. Zo ook in Diessen.
Intussen moest Willibrordus toezien hoe de Friese vorst Radboud, die hij niet had weten te bekeren, in de noordelijk gelegen gebieden zijn levenswerk vernietigde. Kerken en kloostertjes werden geplunderd, priesters gedood. Hij trok zich terug in zuidelijker streken. Nadat de Frankische vorst Karel Martel Radboud had verslagen, begon hij in de Friese gebieden aan de wederopbouw van het christendom. Hij was toen al op gevorderde leeftijd.
Laatste jaren
De laatste jaren van zijn leven bracht Willibrord vooral door in zijn geliefde klooster te Echternach. Daar stierf hij, 80 jaar oud, in 739, volkomen uitgeput en opgebrand in dienst van het evangelie.
Patronaat
De H. Willibrordus is patroon van de Nederlandse kerkprovincie en van bierhandelaren, caféhouders en herbergiers (vanwege de bronnen).
Kunst
Hij wordt afgebeeld als bisschop met een kerk. Ook is er vaak een wijnvat te zien, waarin hij soms zijn staf steekt.